داستان كوتاه چه كشكی، چه پشمی
چوپانی گله را به صحرا برد به درخت گردوی تنومندی رسید.
از آن بالا رفت و به چیدن گردو مشغول شد كه ناگهان گردباد سختی
در گرفت، خواست فرود آید، ترسید. باد شاخه ای را كه چوپان روی
آن بود به این طرف و آن طرف می برد.
دید نزدیك است كه بیفتد و دست و پایش بشكند.
از دور بقعه امامزاده ای را دید و گفت:
ای امام زاده گله ام نذر تو، از درخت سالم پایین بیایم.
قدری باد ساكت شد و چوپان به شاخه قوی تری دست زد و جای پایی
پیدا كرده و خود را محكم گرفت.گفت:
ای امام زاده خدا راضی نمی شود كه زن و بچه من بیچاره از تنگی و
خواری بمیرند و تو همه گله را صاحب شوی.
نصف گله را به تو می دهم و نصفی هم برای خودم...
قدری پایین تر آمد.
وقتی كه نزدیك تنه درخت رسید گفت:
ای امام زاده نصف گله را چطور نگهداری می كنی؟
آنهار ا خودم نگهداری می كنم در عوض كشك و پشم نصف گله
را به تو می دهم. وقتی كمی پایین تر آمد گفت:
بالاخره چوپان هم كه بی مزد نمی شود كشكش مال تو،
پشمش مال من به عنوان دستمزد.
وقتی باقی تنه را سُرخورد و پایش به زمین رسید
نگاهی به گنبد امامزاده انداخت و گفت:
مرد حسابی چه كشكی چه پشمی؟
ما از هول خودمان یك غلطی كردیم
غلط زیادی كه جریمه ندارد.
احمد شاملو
سخن روز :وقتی در برابر كسی كه مهربان، مؤدب و
مبادی آداب است قرار می گیریم،
بسیار دشوار است كه همه ی حرفهایش را
دروغ تصور كنیم و درستی و راستی در او نبینیم.
سلام