آه دل

امروز عاشورا ، این جا کربلاست

اگر عاشورا،کربلا بودم...!کاش من هم در زمان امام حسین-علیه السلام بودم.کاش می توانستم عمر

سعد را ببینم،شمر را هم.اگر می دیدمشان که می دانستم با آنان چه معامله ای کنم.

احتمالاً همه ما با شنیدن مصائب واقعه عاشورا این جملات را-حداقل در دلمان-گفته ایم.

اما آیا برای اثبات ارادت خودمان به خاندان اهل بیت-علیهم السلام-باید روز عاشورا در کربلا و در کنار

حسین و عباس و علی اکبر و علی اصغر و...-علیهم السلام-باشی تا ندای "هل من ناصر..." را پاسخ

دهی؟

امروز،همین امروز عاشوراست و این جا،همین جا کربلاست.مگر این واقعه ی عظیم چیزی به جز امتحانی

از امتحانات الهی بود برای محک زدن حق شناسی مردم آن زمان؟ و آیا این امتحان از هر کسی و در هر

زمانی به اشکال مختلف گرفته نمی شود؟

بله.امروز،عاشوراست و این جا،کربلاست.یک سو،حسین بن علی-علیه السلام-و

خیام او.یک سو لشکریان عمر بن

 سعد،کوفیان پیمان شکن.به هر فردی از این لشکر می نگری حب دنیا و مال دنیا و

پُست های پَستِ دنیا در 

وجودش موج می زند.سراسر قلب او،در جهل مرکب غوطه ور است.امام زمانش در

مقابلش ایستاده.امامی که با

 نگاهش موجب هدایت گمراهان می شود،در مدت محاصره،بارها و بارها دهان

مبارکش را به موعظه می گشاید

 اما مخاطبانش،شکم های را از مال حرام پر کرده اند و شبهه با گوشت و پوست و

استخوانشان و بلکه با

روحشان آمیخته که سخنان پر نور اثری در ظلمتشان نمی کند.

امروز عاشورا،این جا کربلاست.پس ای عاشورایی،اطرافت را به خوبی بنگر و

بیندیش.اول باید حسین-علیه

السلام-را شناخت،امام زمان را،حق را،صراط مستقیم را و آن گاه باید در سمت و

 سو،گام برداشت.بدان که

خواهی دید،جماعتی که کثیرند اما در ضلالت به سر می برند.ظاهراً شاید قدرت

داشته باشند اما شکست خورده

 ی نفس اماره ی خویشند.اسیرند،اسیر مال و جاه دنیوی و در مرداب جهل دست و پا

 می زنند.

امروز عاشورا،این جا کربلاست.اینک باید حق را بشناسی و در راهش ثابت قدم

 بمانی.

نه تنها دیروز یا فردا یا امروز و نه فقط این جا یا آن جا،بلکه:

"کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا"

"حسین بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود افسوس که به جای افکارش زخم

های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند.."

عزت زیاد التماس دعا