آنگاه راهبه ای به او گفت:
درباره نیایش با ما سخن بگو!
پاسخ داد:
هر گاه نیازمند شوید،نیایش می کنید.
اما چه بهتر است که در اوج شادی و مسرت نیایش کنید.
مگر نیایش چیزی جز اتصال خویشتن شما با ماورای سرزنده نیست؟
در هنگام نیایش به پرواز در می آیید و با ارواح نیایشگران ملاقات می کنید.
چنین برخوردی جز در هنگام نیایش نمی توانید داشت.
بگذارید زیارت شما از این معبد نامرئی تنها برای شور آسمانی و شرکت در جمع سعادتمندان باشد.
زیرا اگر بی هدف وارد معبد شوید چیزی بدست نخواهید آورد.
اما اگر وارد معبد شوید تا خضوع و خشوعتان را آشکار کنید،سرافراز نخواهید شد.
و اگر برای دیگران وارد معبد شوید،دعایتان مستجاب نخواهد شد.
کافیست بی آنکه کسی شما را ببیند وارد معبد شوید!
من نمی توانم چگونه نیایش کردن را به شما بیاموزم.
من نمی توانم نیایش دریا ها و جنگلها و کوه ها را به شما بیاموزم.
اما
شما میتوانید چنین نیایشی را از کتاب دل بخوانید.
اگر در آرامش شب گوش فرا دهید،
نیایش آهسته و خاشعانه کوه ها و دریاها و جنگلها را می شنوید:
"ای پروردگارا و ای خدای ما!
ای خویشتن در پرواز ما!
ما به اراده و درخواست تو می خواهیم.
تو می توانی شبهای ما را به روز مبدل کنی
زیرا شبها و روزهای ما از آن توست.
ما نمی توانیم چیزی را از تو بخواهیم
زیرا پیش از آنکه نیاز در درونمان متولد شود،
از نیازمان آگاهی"
سلام